Բլոգեր Արամ Գևորգյանը գրում է ․ Հիմա ասեմ, էլի կասեք՝ ասում ա, բայց էս գինու փառատոնը իմ մոտ միշտ ասոցացվել ա լեգիտիմ ալկաշության հետ: Կազմակերպիչների գումար աշխատելը, հայկական գինի աշխարհին ներկայացնելը (որն իրականում մի քիչ խնդալու ա հնչում), զբոսաշրջիկ բերելը մի տեղ հասկանալի ա, արա, բայց ինչի՞ ա դա տևում 3 օր, ինչի՞ ա դա համեմված կայֆավատ լինելու երաժշտությամբ ու անհասկանալի, ոտքի վրա չկանգնող, երբեմն էլ անսեռ զանգվածով:
Փառատոնը, որը սկզբում շատ լավ ու շատ գեղեցիկ գաղափար էր, հիմա ավելի շատ նմանվել ա զանգվածային ալկաշության վայրի, քան գինու մշակույթի արժևորման։ Շատ այցելուների հիմնական նպատակը ոչ թե գինու համտեսումն ու արտադրողների հետ շփումն ա, այլ պարզապես հարբելը։
Էլ չասած այդ օրերին տարածքում կատարվող վակխանալիան ու հանցագործություները:
Ինչ որ պահի ինչ որ բան սխալ ա գնացել ու ոչ մեկ առաձնապես չի էլ մտածում դա շտկի:
Դիտեք նաև՝
