Հայ խոհարարական ավանդույթների զարգացման եւ պահպանման հ/կ նախագահ Սեդրակ Մամուլյանը ցավով է նշում՝ հենց տոնի մասին են խոսում՝ մտածում են, թե ինչ պետք է ուտեն ու սա վերածվում է որովայնի խրախճանքի.
«Խորհուրդ եմ տալիս՝ ձերբազատվել շատի, մեծի, չլսվածի ու չտեսնվածի գաղափարից: Հիմա մեծահարուստն ամեն ինչ կարող է դնել սեղանին, բա լավ, իսկ չունևորնե՞րը: Գոնե այս մեկ օրը չմտածե՞նք, թե նրանք ինչ կերան, չունևորի երեխան ի՞նչ կերավ: Կարելի է թեկուզ մեկ օր հավասարը հավասարի նման լինել: Մենք շատ բախտավոր ենք, որ ժառանգել ենք տոնածիսական կերակրատեսակների համակարգը: Այն ցույց է տալիս մեր աշխարհընկալումը: Ես չեմ տեսել մեկ այլ ազգի, որը կերակուր կպատրաստի, որպեսզի աշխարհում խաղաղություն լինի: Խոսքը հարիսայի տարատեսակ քաշիկայի մասին է: Այս դեպքում պարզապես այն չեն հարում, որպեսզի տարին խառնակ չլինի»,-լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Սեդրակ Մամուլյանը:
Շարունակելով վերջինին՝ բանահավաք Սոնյա Թաշչյանը հույս հայտնեց, որ մեր խոհանոցի ավանդական ճաշերը պատրաստելը քիչ-քիչ կդառնա բնավորություն.
«Պետք չէ ուրախությունը շռայլության մեջ գտնել: Մենք ունենք շատ հարուստ ու իմաստավորված խոհանոց: Ինչո՞ւ ոչ տարեհաց, Անուշ ապուր, պասուց տոլմա,-հարցրեց բանահավաքը:
Հանդիպման ավարտին բանախոսները ներկայացրեցին Անուշ ապուրի պատրաստման եղանակը: Ի դեպ, այն ունի ծիսական նշանակություն: Հիմքում նոր տարվա անուշ լինելն է:
Եվ այսպես՝ Անուշ ապուրի պատրաստման համար անհրաժեշտ է ծիրանի, հոնի չիր, չամիչ, սիսեռ կամ ձավար, սպանախ, շաքարավազ: Ջուրը եռացնում ենք, ավելացնում չրերը: Եփում 12-15 րոպե, ապա ավելացնում շաքարավազ: Սպանախն ավելացնում են մատուցելուց առաջ:
Անի Կարապետյան
