«Նույնականացման քարտի մասին» ՀՀ օրենքի 3-րդ հոդվածի 1-ին և 2-րդ կետերի համաձայն` քաղաքացին նույնականացման քարտ ստանում է կամավոր` 16 տարին լրանալու օրվանից` սահմանված կարգով Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 1998 թվականի դեկտեմբերի 25-ի թիվ 821 որոշմամբ նախատեսված անձնագիրը ստանալուց հետո (քաղաքացու կենսաչափական տվյալները պարունակող անձնագիր):
Օրենքի համաձայն` նույնականացման քարտում հայերենով և անգլերենով ամրագրվում են քաղաքացու հետևյալ անհատական տվյալները.
1) ազգանունը, անունը, ինչպես նաև հայրանունը` միայն հայերեն տարբերակում.
2) ծննդյան վայրը, օրը, ամիսը, տարեթիվը.
3) սեռը.
4) քաղաքացիությունը.
5) ազգությունը` քաղաքացու կամ օրենքով նախատեսված դեպքերում` ներկայացուցչի ցանկությամբ.
6) բնակության վայրը (նշվում է միայն երկիրը):
Տվյալների էլեկտրոնային պահոցում միայն հայերենով կարող է նշվել բնակչության պետական ռեգիստրում առկա մշտական բնակության վայրի (կացարանի) հասցեն: Նույնականացման քարտում ամրագրվում են նաև հանրային ծառայությունների համարանիշը, քաղաքացու լուսանկարը, քաղաքացու ստորագրությունը, ինչպես նաև արյան խումբը և ռեզուսը (քաղաքացու կամ օրենքով նախատեսված դեպքերում` ներկայացուցչի ցանկությամբ): Նույնականացման քարտը ներառում է այն տրամադրած ոստիկանության ստորաբաժանման ծածկագիրը, ինչպես նաև նույնականացման քարտի տրամադրման և վավերականության ժամկետները, նույնականացման քարտի համարը:
Հասարակական-քաղաքական գործիչ Խաչիկ Ստամբոլցանը սարսափելի է համարում նույնականացման քարտերի գոյությունը: Նրա խոսքով՝ իրականում մարդու մասին շատ մեծ տեղեկություն է ներկայացվելու.
«Միջազգային միգրացիոն կազմակերպության (ՄՄԿ) տվյալների պաշտպանության վերաբերյալ ձեռնարկում նշված է, որ լինելու են նաև կենսաչափական գենետիկական տվյալներ.մատնահետքեր, աչքի ցանցաթաղանթ, ձեռքերի կառուցվածք, ԴՆԹ-ի նմուշ, դիմային պատկեր: Գիտե՞ք, որ մատնահետքով կարող են ժառանգական մոլեկուլի խնդիրը լուծել: Եվ, պատկերացրեք՝ հավաքում ենք մեր ազգի ինֆորմացիան, ուրիշ երկրներից էլ նայում են, թե հայերի մոտ որ հիվանդությունն է ամենաշատը տարածված ու մտածում են, թե ինչպես զարգացնեն այդ հիվանդությունը»,-նկատեց Խաչիկ Ստամբոլցյանը:
Անի Կարապետյան
Մանրամասները՝ տեսանյութում
