2015թ նոյեմբերի 15-ին Սյունիքի մարզի Գորիսի շրջանի Խնձորեսկ գյուղում իննամսյա հիվանդությունից հյուծված` կյանքից հեռացել է ԽՍՀՄ սոցալիստական աշխատանքային հերոս, դեպուտատ` ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՀՈՎՍԵՓԻ ՀԱՅՐՅԱՆԸ, ծնվ. 1944թ մայիսի մեկին:
-Նա վաղ մանկությունից եղել է անասնապահ և իր քրտնիքով վաստակել և պարգևատրվել է ԽՍՀՄ ոսկյա աստղ մեդալով ու Լենինի շքանշանով: Մասնակցել է Արցախյան պատերազմին: Նա իր կյանքի 55 տարին ապրել է մահակը ձերքին: Արամայիս Հայրյանը ունի 8 զավակ /5 աղջիկ, 3 տղա ` Վարդուհի, Արմենուհի, Անահիտ, Վարսենիկ, Գոհար, Մհեր և զույգ տղաներ` Գևորգն ու Գարիկը/: Նա եղել է համեստ ազնիվ շիտակ մարդ:
Հայրյանը հուղարկավորվել է նոյեմբերի 19-ին, իր համագյուղացիների հարազատների կողմից, բայց վիշտն ավելի մեծացավ, երբ տեսանք մեր ղեկավարների անուշադրությունը:
ՀՀ -ն կորցրել է ՀԵՐՈՍ: Սյունիքում նա միակն էր, մի՞թե չէր կարելի գոնե մի թուղթ ուղարկել, մի ծաղիկ: Խնձորեսկի համայնքը նրա նկարը դրել է համայնքի թանգարանում, մի՞թե չէին կարող գոնե երկու կարեկցական խոսք ասել, մի ծաղկեպսակ բերել:
Մենք` 8 երեխաներս պետություն կոչվածից մի փոքր մարդկային ուշադրություն էինք ակնկալում, բայց չկար, որովհետև հայրս չուներ թանկարժեք մեքենաներ, շքեղ առանձնատուն, նա ընդամենը սովորական գյուղացի էր` բոլորի նման և դրա համար մեր համայնքի ղեկավարները արհամարհեցին:
Հարգելի ՀԵՐՈՍՆԵՐ Արամայիս Հայրյանը չկա, Ձեզ շատ առողջություն,խնդրում եմ հորս երփեմն հիշել:Հարգելի համագյուղացիներ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՆՔ,-Asekose-ին ուղղված նամակում գրել է Արամայիս Հովսեփյանի դուստրը:
