Ասում ա, ուզածդ ի՞նչ ա, ասում ա, թող մի երկու փողոց փակեմ: Լրիվ էն «լավ էլի պապ, մի քիչ էլ խաղամ» անեկդոտն ա:
Հասկացանք, որ Ջին Շարփի հեղափոխությունների գրքում, էտ մեթոդից գրած կա, բայց դե դրա ժամանակն էլ պետք աճիշտ ընտրվի, տեղն էլ ու մարդկանց տրամադրությունն էլ:
Թե չէ սենց քոռ-քոռ ու անկապ գրքից երկու տող են կարդում ու գնում են իրագործելու:
Ախր ուրիշ բաներ էլ կան էտ գրքում, օրինակ ակտիվիստ-աղջիկների ստրիպտիզ ոստիկանության առջև, կամ եթե բան չի ստացվում՝ ինքնահրկիզում:
Ահավոր ա երբ մարդ գիրք չի կարդում, բայց ավելի ահավոր ա, որ միակ կարդացածը էս մեկն ա
