Վրաստանի Ախալցիխեի տարածաշրջանի Ծղալթբիլա (Նորշեն) հայ կաթողիկե գյուղի ժողովրդապետ, ազգությամբ ուկրաինացի Անատոլի վրդ. Իվանյուկի մասին եթե հատորներ գրվեն, դարձյալ չեն բովանդակի նրա շուրջ պտտվող աղմկահարույց պատմությունները: Երևի տխրահռչակ վարդապետը որոշել է Հայ կաթողիկե եկեղեցու պատմության մեջ արձանագրվել որպես «սկանդալային վարդապետ»:
Չենք ուզում անդրադառնալ «Հետք» օրաթերթի կայքէջի հրապարակումներին, քանի որ հոդվածագիրը` Վիկտոր Հովհաննիսյանը, հանգամանալից կերպով ներկայացրել է Անատոլի վարդապետի հետ կապված խնդրի էությունը: Հետաքրքրվողները կարող են դրանք կարդալ հիշյալ կայքէջում:
Վերջերս մեկ ուրիշ միջադեպ ևս գրանցվեց Ծղալթբիլա գյուղում` կապված տեղի «հերոս» վարդապետի հետ: Մայիսի վերջին շաբաթը տարածաշրջանի հայ կաթողիկե գյուղերի եկեղեցիները Հայաստանից այցի եկած հայ ուխտավորին Անատոլի վարդապետը գյուղի Սուրբ Փրկիչ եկեղեցուց դուրս է հանել` պատճառաբանելով, թե իբր եկեղեցում նկարել չի թույլատրվում: Ի դեպ, այդ պահին որևէ արարողություն չէր ընթանում: Սա ի՞նչ վայրենիություն է, ո՞վ է իրեն իրավունք տվել` եկեղեցուց հավատացյալ հանել, Անատոլի վարդապետն իրեն ո՞ւմ տեղն է դրել: Գուցե վախենում է, որ իր կեղծիքներն ու գողությունները նորից կբացահայտվե՞ն: Ուրեմն, ինչո՞ւ է թույլ տալիս, որ մկրտության և պսակի արարողությունների ժամանակ հրավիրյալները ազատորեն նկարվեն եկեղեցում: Պարզ է` ինչո՛ւ, որովհետև մեջը փող կա: Գյուղում շատերը խոստովանում են, որ Անատոլիի պատճառով տարիներով ոտք չեն դնում եկեղեցի, իսկ մի ծղալթբիլացի ասաց, որ 20 տարի գյուղի եկեղեցի չի մտել, որ չտեսնի «Անատոլիի գարշելի երեսը»:
Մենք ստիպված ենք անդրադառնալ Անատոլի վարդապետի` քրիստոնյային և եկեղեցականին անհարիր նկարագրի, վարվեցողության և հակակրելի կերպարի մասին, ինչը մեծ հուզում է առաջացրել Ախալցիխեի հարակից գյուղերում, հատկապես` Սուխլիսում: Գյուղացիները մեկ անգամ չէ, որ վրդովված ու վիրավորված են նրա դաժանաբարո վարքագծից, անմարդկային և բիրտ վերաբերմունքից, որ ավելի շուտ հիշեցնում է սովորական փողոցային խուլիգանի, քան թե եկեղեցու խոնարհ սպասավորի: Սուխլիս գյուղի բնակիչները մեկընդմիշտ վտարել են Անատոլի Իվանյուկին Սուխլիս գյուղից: Խորը հիասթափությամբ և դառը հուսախաբությամբ են նրանք պատմում, թե ինչպիսի հանդգնությամբ է Անատոլի վարդապետը պահանջում ննջեցյալ ունեցող ընտանիքներին դրամական օգնություն ցուցաբերած նվերների ցուցակը, որպեսզի իրեն էլ այդտեղից բաժին վերցնի: Բայց դա դեռ ամենը չէ: Իվանյուկը ստիպում է, որ գյուղացիները գնեն ու տխրության և ուրախության առիթներով սեղանին անպայման դնեն իր իսկ թորած օղին` այսպիսով գյուղացիների հաշվին օղու բիզնես զարգացնելով:
Պատմում են նաև, որ այս Անատոլին ցանկացել է թունավոր կաթողիկե մի վարդապետի` նրա ճաշի մեջ թույն լցնելով, ով հիմա Ուկրաինայում է և շուտով պատրաստվում է դատի տալ Անատոլի Իվանյուկին: Աստծուց չվախեցող և մարդկանցից ամոթ չունեցող Ծղալթբիլայի ժողովրդապետը այնքան է լկտիացել, որ փողոցային հայհոյանքներով է խոսում գյուղացիների հետ, ովքեր բացատրություններ են պահանջում նրա սանձարձակ գործողությունների դիմաց: Մի տարեց կնոջ Անատոլի վարդապետը անվանել է «պոռնիկ», իսկ մի ուրիշ գյուղացի ծերունու սպառնացել է, թե` «աչքերդ կհանեմ»: Ծղալթբիլա գյուղն է մեղավոր, որ գյուղից դուրս չի վտարում այս վայրենի խեղկատակին, ով պախարակում է ողջ Հայ կաթողիկե եկեղեցու և Ծղալթբիլա գյուղի անունը:
Ցավոք, ձախավեր հայր Անատոլի վարդապետը պաշտպանություն է գտնում Գյումրիի և Աշոցքի հայ կաթողիկեների ժողովրդապետ հայր Պետրոս վրդ. Եսայանի կողմից, քանի որ երկուսն էլ Նշան արք. Գարաքեհեյանի ձեռնասուններն են: Պաշտպանողների թվում է նաև գյումրեցի Տեր Գրիգոր ավագ քահանա Մկրտչյանը, ով ևս չի փայլում հոգևորականի կերպարով, որի վրայից հաճախակի կարելի է առնել ծխախոտի և ալկոհոլի վանող հոտը:
Վերջիվերջո, Ռաֆայել արք. Մինասյանը պետք է անդրադառնա, որ Անատոլի Իվանյուկը խաղում է նաև Հայաստանի, Վրաստանի և Արևելյան Եվրոպայի Հայ կաթողիկեների առաջնորդի պատվի ու հեղինակության հետ: Որքան էլ Անատոլի վարդապետը գյուղացիներից կորզած կլորիկ գումարներ նվիրաբերի Առաջնորդարանին` սեփական դիրքը ամրապնդելու և անձեռնմխելի դարձնելու համար, այնուամենայնիվ, անհրաժեշտություն է նրան Վրաստանից տեղափոխել` հետագա բարդությունների և սենսացիաների առաջքը առնելու համար: Թեպետ դժվար կլինի այս կեղծ վարդապետի համար լքել իր համար Ծղալթբիլայում կառուցվող շքեղ առանձնատունը, որի համար պարտական է գյուղացիների գրպաններին, բայց մի օր պիտի գա հատուցման պահը:
Անատոլի՛ Իվանյուկ, վաղուց ժամանակն է, որ Դուք արտահանձնվեք Ձեր հայրենի պետություն Ուկրաինային: Կարծում ենք, որ Դուք գոնե կսիրեք Ձեր երկիրն ու ազգը և այս նեղ պահին կլինեք նրա կողքին:
Հայ կաթողիկե մի խումբ հավատացյալներ