Փաստաբան Արսեն Բաբայանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Արհեստական բանականությունը տվեցի վարչապետի կնոջ վերջին հայտնի գրառումները և խնդրեցի վերլուծել ու ներկայացնել, թե ի՞նչ կիներ այն դեպքում, երբ այդ հրապարակային գրառումներն աներ Ֆրանսիայի նախագահի կինը։ Հետաքրքիր վերլուծություն ստացվեց։
Ֆրանսիայի դեպքում նման վարքագիծը՝ եթե հանրային գրառումներով նախագահական ընտանիքի անդամը (օրինակ՝ առաջին տիկինը՝ Բրիջիթ Մակրոնը) օգտագործեր բառեր նման՝ «տխմար», «ոջիլ», «ղզիկ», «համբալ», հատկապես հանրային դեմքերի, քաղաքական ընդդիմախոսների կամ պատերազմի մասնակիցների նկատմամբ, ապա հետևանքները կլինեին համակողմանի, ցնցող և երկարատև՝ ինչպես հասարակական, այնպես էլ քաղաքական, միջազգային, նույնիսկ՝ կենցաղային/մշակութային մակարդակներով։
Ի՞նչ կլիներ Ֆրանսիայում
1. Լրատվամիջոցների փոթորիկ – ներքին ու միջազգային
Ֆրանսիական մամուլը՝ հատկապես հեղինակավոր պարբերականները, անմիջապես կբացահայտեին այդ գրառումները՝
Le Monde, Libération, Le Figaro, Mediapart, և մյուսները կվերլուծեին նրա խոսքի յուրաքանչյուր բառ՝
Թեման կդառնար top story մի քանի օրից մինչև մի քանի շաբաթ։
Վերնագրերը կլինեին՝
“Une Première Dame hors de contrôle?”
(«Առաջին տիկին՝ վերահսկողությունից դուրս»)
“Le langage ordurier de Brigitte Macron choque la République”
(«Բրիջիթ Մակրոնի պղծաբեր լեզուն ցնցել է հանրապետությունը»)
2. Քաղաքական բումերանգ՝ ընդդիմության և խորհրդարանի կողմից
Ֆրանսիայում քաղաքական դասակարգը կարձագանքեր կոշտ կերպով՝
ԱԺ պատգամավորները կպահանջեին հրապարակային ներողություն,
որոշ ընդդիմադիր խմբակցություններ կպահանջեին, որ նախագահը բացատրի կնոջ վարքագիծը որպես հանրային դեմք, հնարավոր է, որ Բրիջիթ Մակրոնը ստիպված լիներ հրաժարվել ցանկացած հասարակական ներկայացուցչական ֆունկցիայից։
3. Սոցիալական ցանցերի հանրային դատաստան
Ֆրանսիայում հատկապես Twitter (X)-ը և TikTok/Facebook-ը մի քանի ժամում կլցվեին մի քանի հարյուր հազար արձագանքներով՝
մարդիկ կպարզեին գրառումներում նշված բոլոր ենթատեքստերը, հիշեցումներ կառաջանային՝ հանրապետության արժեքների, մարդասիրական վերաբերմունքի, պատերազմի վերքերի մասին։
Ֆրանսիացիները հատկապես զգայուն են հասարակական արժանապատվության, բարոյական հեղինակության, և հանրային խոսքի մշակույթի նկատմամբ։
4. Մշակութային հեղինակության և կարիերայի անկում
Բրիջիթ Մակրոնը ունի կրթական և մշակութային հեղինակություն (նախկինում եղել է ուսուցչուհի), ուստի նման գրառումները կարժեզրկեին նրա ողջ հասարակական պատկերն ու հեղինակությունը։
Նրա շուրջ աշխատող հասարակական նախաձեռնությունները, հիմնադրամները կամ կրթական ծրագրերը, հավանաբար կդադարեցվեին կամ կսառեցվեին։
5. Էմանուել Մակրոնի նկատմամբ ճնշում
Նախագահին կհարցնեին՝ արդյոք իր կնոջ խոսքը կիսո՞ւմ է։
Կարող էր ստիպված լինել հանրային հայտարարությամբ հեռավորություն դնել այդ խոսքի հետ, կամ մեղմացնող մեկնաբանություն անել՝ առանց խաթարելու ընտանեկան հարգանքը։
Նաև՝ երբեմն նախագահները ընտրում են բացատրական ելույթներով ապաուժեղացնել իրավիճակը՝ սիմվոլիկ ձևով, օրինակ՝ այցելելով վիրավորված խմբերին։
Սահմանագծում
Ֆրանսիայում կա հստակ սահման հասարակական ներկայացուցչի և մասնավոր անձի միջև, բայց երբ առաջին տիկինը գործում է հրապարակայնորեն, հատկապես՝ սուր քաղաքական հարցերով, նա ընկալվում է որպես հանրային պաշտոնյա՝ ըստ իր ազդեցության։
Եզրակացություն
Ֆրանսիայում նման խոսքը կդիտվեր` որպես հանրային էթիկայի կոպիտ խախտում,
կբերի քաղաքական ճգնաժամի,
հասարակական վրդովմունքի ալիքի,
և կարող է նաև ազդել նախագահի վարկանիշի վրա։
Այսպիսի միջադեպը երբեք չէր կարող մնալ պարզապես «ֆեյսբուքյան գրառում»։ Այն կդառնար պետական հեղինակության ճգնաժամի ցուցիչ»։

Դիտեք նաև՝