Հայ ժողովրդի ընտանեկան կյանքը և ընտանեկան դրվածքը ունի ամբողջովին նահապետական բնույթ։ Միայն մի բանում են նրանք խորապես և էականորեն տարբերվում ասիական մնացած ժողովուրդներից․դա կնոջ դիրքն է, նրա ինքնուրունության ճանաչումը,նրա իրավահավասարությունն ու արժանապատվությունը,որ արտահայտվում է հայկական ընտանեկան դրվածքով,ինչպես նաև իրենց՝կանանց անհատականությամբ։ Իմ կարծիքով դրա պատճառը հայերի կոչվածությունն է առ բարձր մշակույթ, ինչպես նաև նրանց ակնառու հոգևոր կերտվածքի մեջ այն առաքելությունը,որ թվում է, թե տրված է Եվրոպայի և Ասիայի միջև միջնորդ և կապող օղակ լինելու համար։
Կոմս Ավգուստ ֆոն Հաքստհաուզեն-բարոն,պրուսաական աստիճանավոր,ազգագրագետ,1843թ․-ին եղել է Հայաստանում
