Բլոգեր Արամ Գևորգյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․
«Ցանկացած երկրի համար Հայաստանի ներկայիս վիճակը խայտառակություն կլիներ։ Ցանկացած երկրի ղեկավարի համար՝ անձնական ողբերգություն ու կարիերայի ավարտ։ Անգամ աֆրիկյան աբորիգեն ցեղի մոտ։ Բայց ոչ մեր զոռբա իրականությունում, երբ պարտվելը հերոսություն է, չմո լինելը՝ առավելություն։
Էտքան արժանավոր տղերք զոհվեցին, որ, հերիք չի հետո նրանց ուրանան, մի բան էլ վախկոտ դասալիքները մնան իշխանության, շարունակեն իրենց քաղաքականությունն ու ամեն հնարավոր առիթով ասեն, որ անվախ տղերքը սխալ էին, իրենք՝ վախկոտները, ճիշտ։
Էս տղերքի զոհաբերությունը նման էր այն մարդու զոհաբերությանը, ով այրում է իրեն՝ կույրերի ճանապարհը լուսավորելու համար։
նիկոլի ուրացման տարիներին հողի համար պայքարողն արժեք չունի, հողի համար զոհվողը սխալ է, Արցախն՝ ադրբեջանական, թշնամուն դիմակայողը՝ «իրական Հայաստանի» թշնամին։
Կգա օր, որ մենք կթոթափենք մեր ուսերից նիկոլիզմի բեռը, կմաքրենք նիկոլ ընտրած հասարակության խարանը, կուղղենք մեր մեջքն ու ըստ արժանվույն հարգանքի տուրք կմատուցենք մեր անմահ զոհերի հիշատակին»։
