Hraparak.am-ը գրում է.
Երեկ Սիթիում կանգնել ու առևտուր անողներին էի «թամաշա անում»: Մեծ- մեծ, «քշովի կալյասկաներով այդ ո՜նց էին Սիթին թալանում»:
Ում ձեռն ինչ ընկնում, տանում էր: Մի պահ ինձ թվաց, թե «տեռոր է իրականացվում» Լֆիկի հանդեպ:
Միայն պատերազմից հետո կարելի է ականատես լինել նման թալանի: Վաճառողները դանակներն առած է՛լ բուդ, է՛լ թև, է՛լ վիզ, է՛լ… ամոթ էլ է ասելը թե ինչ, կտրատում էին:
Նրանց կողքով զգույշ անցնելով /դանակի տակ չընկնեի/, ինձ գցեցի հացեղենի բաժինը: Մի աղջիկ- երեխա գոռում էր.
-Մամ 40 լավաշը բո՞լ ա…
Երշիկեղենի բաժնում ինչ բոյի ու չափսի երշիկ ասես որ չկար: Ամոթ էլ է ասելը՝ դրած ու կտրտում էին: Թու՛հ:
Թալան որ թալան: Անկեղծ եմ ասում, եթե այդ պահին Լֆիկն ընկներ նրանց ձեռքը, որպես Ամանորյա թանկ նվեր «փաթեթավորել կտային»: Նա էլ երևի վախից քաղցր լեզվով հարցներ.
-Աժժ ջան, ինձ ու՞ր եք տանում…
ՀԳ Ոնց որ սկսեցի մեր իշխանություններին հավատալ, որ դեռ քերթելու տեղ ունենք, մի կաշի էլ պիտի հանեն…
Հասմիկ Բաբաջանյան
Նյութը` սկզբնաղբյուր կայքում
