Նոր դիտեցի Ադրբեջանի կողմն անցած հայ զինծառայողի ծնողների և համագյուղացիների մասին պատմող ռեպորտաժը: Կարող եմ ասել, որ սովորական հայ չքավոր ընտանիքի զավակ է եղել էդ տաղան, սակայն մի բան տարօրինակ թվաց, որ նշվում էր, որ այդ տղայի մայրը Բաքվի հայ փախստական է եղել ու Բաքվի ջարդերի ժամանակ խոշտանգումների ենթարկվել, որի պատճառով էլ հոգեկան խանգարում ստացել և այդ իսկ պատճառով էլ նրա որդիկ հնարավոր է մորից ժառանգել է այդ հիվանդությունը: Չգիտեմ ինչքանով է ճշմարտացի այս պատմությունը, սակայն մինչև իրականությունը իմանալը, ոչ թե պետք է այս ընտանիքին հայհոյել ու դավաճան անվանել, այլ ամեն կերպ պետք է կարեկցել ու օգնել...

Առաքել Սեմիրջյան