Նախ չգիտեմ ինչու ես կարծում եմ, որ զինվորին առևանգել են, իսկ եթե իր կամքով է գնացել, իբր թե ծեծվելու պատճառով,/ չնայած, համոզված եմ, մեր բանակում էդպիսի ծայրահեղ ծեծ չի կարող լիներ, որի համար ոխերիմ թշնամու կողմն անցնեն/ պիտի վստահ լիներ, որ իրեն այնտեղ գրկաբաց, սուփրա սեղանով չեն ընդունելու, պիտի պատկերացներ գլխի գալիքը, մինչ իրեն բոլոր նմանատիպ դեպքերի մասին լսած լինելով, չնայած մենք հանդուրժող ենք չէ, էսա մի լավ խոշտանգվելուց հետո հետ կգա ու կասի, որ ինքը հայ ազգի պատրիոտ է:
Հեղինէ Աննա Մարգարեան