Մարտի 13-ին կլրանա Եղիշե Չարենցի 121-ամյակը:
Գրականագետ Դավիթ Գասպարյանի խոսքով՝ վերջին տարիներին Չարենցի կենսագրության, ստեղծագործությունների բազմաթիվ փակ էջեր են բացվել:
«Միայն վերջին տասնամյակում անտիպների 3 գիրք է տպագրվել: Կան մարդիկ, ովքեր ասում են, թե ո՞ւմ է պետք անտիպ ժառանգությունը: Ռուս գրականագետը, եթե Մայակովսկուն, Եսենինին պատկանող մեկ էջ գտներ, հիմա աշխարհով մեկ հայտարարել էին: Մենք այնքան կորած ենք մեզ պահում: Մի փչացնող, նսեմացնող հայացք կա ամեն ինչի վրա»,-լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց գրականագետը:
Դավիթ Գասպարյանն անդրադարձավ Չարենցի թաղման վայրին.
«Չարենցին թաղել են Էջմիածին տանող ճանապարհի մոտ: Այնտեղ Ներքին գործերի պանսիոնատ կա, դրա բակում է թաղված: 1988 թվականին գնացել էինք տեսնելու գերեզմանը՝ ոստիկանները բռնեցին տարան՝ ասելով, թե ոսկի ենք փնտրում: Մեզ ուղեկցում էր թաղմանը մասնակցած հսկիչ-զինվորը, ով պատմել էր, թե ինչպե՞ս են Չարենցին երկու հոգի պարկով բերել, իրեն էլ ահաբեկել են՝ ասելով, որ ձայն չհանի»:
Ինչ վերաբերում է Կարսում գտնվող Չարենցի տանը՝ գրականագետը նկատեց.
«Այն տունը, որ ցույց են տալիս՝ Չարենցի տունը չէ: «Երկիր Նաիրի» վեպում նա իր տունն այսպես է ընդգծում.«Եղբորս հետ իջնում էինք, որ տեսնեինք Կարս գետը: Նշանակում է՝ բերդի տակից են իջել»:
Անի Կարապետյան
