Բայց ինձ թվում է, որ Բաքու փախած էդ «ակտիվիստը» ոչ թե դավաճան է, այլ ` անասուն… Ոչ մի հայ մարդ` անկախ իր սոցիալական, քաղաքական, քաղաքացիական և անգամ սեռական կարգավիճակից Հայաստանի ամենաանտանելի իշխանությունից անգամ չէր փախչի Բաքու։ Միայն կատարյալ հայվանը, որն ընդանրապես մտածելու ունակ չէ, հայ լինելով, կարող է փրկություն փնտրել Ադրբեջանում։ Պարզ է, չէ, որ «ծեծից» վախեցող այս տղայի հետուքը վաղը չէ մյուս օրը ( վաղը նա դեռ պետք կլինի ազերներին, իսկ մյուս օրը` արդեն ոչ) բառիս բուն իմաստով, տաքացրած շամփուր են կոխելու։ Բայց որ ճիշտն ասեմ մի աննննասուն ավել, մի անննննասուն պակաս այնքան էլ չի հետաքրքրում։
Հ.Գ. Պատկերացնում եք Թոխմախի Մհերը հիմա ինչ հերոս դառավ։ Այսուհետ միայն Մհեր Սեդրակյան
