Հա լուրջ, համարեք ինձ ազգի դավաճան, բայց պետք չի ցավագին ընդունել, երբ ԱՄՆ կամ Ռուսասատան կամ Ֆրանսիա, Գերմանիա....ու նմանատիպ գերտերությունների ղեկավարները կամ պաշտոնյաներ հայտարարում են, թե Թրքստանը կամ Ազռստանը իրենց այս կամ այն գծով վստահելի գործընկերն է: 
Կհարցնեք պատճառները, բա ասեմ... բա ինչի համար եմ ես.
Մեր նեղսրտելն անտեղի է ու չարդարացված. նրանք չեն կարող չանել այդ հայտարարություները, դա քաղաքականություն է... խի գիտեք էտ երկրները պիտի Հայաստանին գովեն ու էն անտեր շներին քրֆեն՞՞՞ էտ խի է՞՞՞ 
չկա տենց բա.... ախր էտ հիմարներն էլ են իրենց պետք, ինչքան էլ, որ մենք էտ չենք ուզում գիտակցենք, ու բացի Հայ-...(գերտերության անվանումը)ական հարաբերությունների, իրանք էլ իրենց բնական ու սովորական փոխհարաբերությունները ունեն էտ թշնամիների հետ ու իրենց արված որևէ հայտարարություն պետք չի ցավագին ընդունել, քանի որ փոխել չեք կարող ոչինչ:
Իսկ ինչ պիտի անենք՞ բա ասեմ. 
Պիտի ուղղակի դուխով, հավեսով ու տղավարի հանդես գանք արտաքին քաղաքականութան մեջ, միշտ բոլորին մոտ պահենք ու բոլորից ինչքան կարում ենք օգուտ քաղել: 
Իսկ էտ թշնամիներից երբեք վախենալ պետք չի, քանի որ եթե իրանք իմանան, որ գոնե 0.05 տոկոս շանս ունեն մեզ հողին հավասարեցնելու, ապա առանց վարկյան մտածելու կանեն. ուղղակի իրանք էլ են գիտակցում, որ դրանով կթքեեեն մի մեեեեեեծ, շաաատ մեեեեծ փայտիկի...

Անկախ Հայաստան