Այլևս երբեք ցեղասպանության հայը չի ենթարկվի: Սա շատերի համար զուտ անգիր արած բառեր են: Իրականում մենք ամեն օր դա զգում ենք և չենք ուզում ընդունել: Շատերը ասում են սահմանում պատերազմ է, իսկ թիկունքում մարդիկ զվարճանում են, առիթներ են նշում, ուշքն ու միտքը զվարճանքներն են:
Այդ ամենը նշանակում է, որ մարդիկ իրենց ապահով են զգում, որ պետականություն և բանակ ունենալը արդեն նստել է մարդկանց գիտակցության մեջ և սովորել են, որ դարերի դադարից հետո հայը հայկական պետության քաղաքացի է, հայկական բանակի պաշտպանության տակ: Հայը այլևս ցեղասպանության չի ենթարկվի, միայն հաղթանակներ:
