Այո, ադրբեջանում էլ իրենց զինվորներին սպասող մայրեր, քույրեր ու սիրելիներ կան, բայց իմ համար կարևոր է, որ իմ հայրենիքի պաշտպանը հասնի իր սիրելիներին, իսկ թե ուր կհասնի մեր վրա կրակող ազերն ինձ այդքան էլ չի հետաքրքրում, եթե նրանք այդքան հիմար են ու ալիևի ներքին խնդիրները լուծելու համար ոտնձգում են հայ զինվորի կյանքին ու հայկական հողերի վրա են կրակում միշտ էլ իրենց մայրերին են հասնելու ոտքերն առաջ։ Կրկվեմ ևս մեկ անգամ, մենք պատերազմ չենք ուզում, բայց մենք մեզ պաշտպանելու համար պատրաստ ենք թաց թողնել յուրաքանչյուր ազգի զինվորի սիրելիի աչքեր, իսկ եթե այդ ամենը նրանք չեն ուզում թող իրենց զավակերին չուղարկեն հայ զինվորի դեմ։ Հայ մայրերի արցունքների դիմաց ադրբեջանցիներնազգով պետք է լացեն։ Մարդասիրական կեղծ աշխարհի առջև մեր ազգը Սումգաիթ ու Դեր Զոր տեսավ, մենք մարդասեր ենք, բայց այլևս Դեր Զոր չենք տեսնի, որովհետև մարդասեր ենք կարիքավորի ոչ թե մեզ վրա կրակողի հանդեպ։ Բարի գիշեր։