Հարութ, դու առանց էդ կոչմանն էլ ժողովրդական ու վաստակավոր էիր: Ես քո այս կատարումը ոչ մի մեդալի հետ չեմ փոխում: Այսօր մարդիկ ռաբիս են քլնգում, այն նույն մարդիկ որ ծափահարում էին, երբ էդ կոչմանը արժանացնում էին երգիչների, որոնք անգամ իրենց տանը վաստակավոր չեն: Դու իմ Էրևանի, իմ անցյալի անբաժան մասն ես ու դու հենց իմ համար համ վաստակավոր ես, համ ժողովրդական:
Մինչև այսօր մարդիկ Արամ են լսում, քեզ են լսում ու լսելու են, որովհետև մեր անցյալից ամեն ինչ գողացել են, իսկ Ձեր երգերը չեն գողանա: Ուզում ես ռաբիզ քեզ համարի, ուզում ես մի համարի, միևնույն է ես ու իմ նման շատերը գնահատում են քեզ ու քո երգերը:

Գարիկ Պետրոսյան