Նկատել ե՞ք, որ ինչքան թանկ ու պաթոսային ա տեղը, այնքան քիչ աշխատավարձ ա ստանում այդտեղի սթաֆը: Ամեն անգամ զարմանում եմ, երբ տարբեր ծանոթներից իմանում եմ թե այս կամ այն գլամուրային կաֆեում, թանկ ռեստորանում կամ բրենդային խանութում ինչ վատ պայմաններ են ստեղծված աշխատողների համար... Հիմարություն ա էլի, ագահությունն էլ պիտի չափ ու սահման ունենա... Քո աշխատողը չպետք ա կիսասոված լինի, պետք ա լավ հագնված լինի, պետք ա լավ տրամադրություն ունենա ու էտ ամեն ինչը կազդի վաճառքների վրա... Իսկ երբ կիսասոված վատ հագնված տեսնում ա մարդիկ գալիս են 300.000 դրամով ջինս են գնում կամ ընթրիքի համար 100.000 դրամ են վճարում՝ մտքին մենակ քֆուր ա գալիս ու էտ քֆուրը դեմքից կարդացվում ա, ուրիշ բան, որ էտքան գումար ծախսողների մեծ մասը կարդալ չգիտի...

Վազգեն Սաղաթելյան