Սերժը, փաստորեն, ցուցադրաբար չմասնակցելով СНГ-ի նիստին, ընդգծեց իր և ողջ Հայության վերաբերմունքը այդ կառույցին ու այդ կառույցում ընդգրկված երկրների ԱՆԿՅԱԼ ղեկավարներին: Ես հասկանում եմ միջինասիական երկրների կառավարիչներին, սրանք իրենց ողջ էությամբ թյուրք, քոչվոր են և որքան էլ նավթ ու գազի փողերով քաղաքակիրթ երևալու փորձեր անեն, միևնույն է ձիապանն ու ոչխարաբույծը քղաքակրթվելու համար պիտի հազարամյա ճանապարհ անցնեն: Սակայն Բելոռուսի ղեկավարի վերաբերմունքը, մեղմ ասած, անհասկանալի էր: Հայոց Մեծ Եղեռնի միջոցառումների օրերին նրա այցելությունը Վրաստան և արած հայտարարությունը Վրաստանի տարածքային ամբողջականությանն աջակցելու մասին, կարծում եմ, թքի մի մեծ կույտ էր Երևանում գտնվող Ռուսաստանի նախագահի կողմը: Սակայն 100- ամյակի միջոցառումներին նրա բացակայությունը վիրավորանք է հասցված ողջ հայ ժողովրդին և դա երկար կհիշվի:
Եթե Ս. Սարգսյանը ՛՛ուշանա՛՛ և չմասնակցի նաև եվրասիական միության այսօր երեկոյան կայանալիք նիստին և միայն վաղը, Մայիսի 9-ին մասնակցելով շքերթին անմիջապես վերադառնա Երևան, կարծում եմ, դա չափազանց ուժեղ քայլ կլինի:
Եվ ընդհանրապես: Ես կարծում եմ, որ Հայաստանը պետք է կասեցնի բոլոր այդ շինծու կառույցներում իր մասնակցությունը և պայմանագրեր ու համաձայնագրեր կնքի միայն և միայն ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԻ հետ, և այդ կիրգիզ, ուզբեկ, ղազախ ու ավաղ նաև բելոռուսների հետ հաղորդակցվի միայն միջնորդավորված, Ռուսաստանի միջոցով:
Հերիք եղավ: Եկել է ժամանակը իրերն իրենց անուններով կոչելու: Խաշնարածին պիտի խաշնարած ասել և նա իր տեղը պիտի իմանա: Սա առաջին հերթին պիտի ռուսաստանն անի, այլապես նա, այս էլ որերորդ անգամ հայտնվելու է կոտրած տաշտակի առջև: Խաշնարածներին խղճալու և նրանց մեծահոգաբար մարդկանց շարքին դասելու, նրանց հետ հավասարը հավասարի պես հաց կիսելու, նրանց մարդ-կենդանուց մարդ-մարդ դարձնելու առումով մենք էլ մեծ փորձ ունենք... Ավաղ բոլորս գիտենք, թե դա ինչով է ավարտնում:
